My Blueberry Nights

Sürekli yemek yiyerek konuşan ve ağzı doluyken bile estetik görünebilen –ve artık bu sahneler amerikan filmlerinden yasaklansın istiyorum- amerikanvari karakterleri, o herbiri fotoğraf karesi güzelliğindeki görüntülerin arasına serpiştirip, bir de üstüne saçmasapan anlamsız diyaloglarla bezeyince , Jude Law, Rachel Weisz, Nathalie Portman’i oynatmak ve yönetmen koltuğuna Wong Kar-Wai’yi oturtmak bile işe yaramıyor ne yazık ki. Norah Jones’dan bahsetmek bile istemiyorum, ne kadar ruhsuz, cansız oynamış, oy-na-ya-ma-mış daha doğrusu. Lütfen sen sadece şarkı söyle Norah Jones. Hikaye, evet bir kadının içsel yolculuğunu anlatıyor ama kardeşim bir yolculuk bu kadar mı sığ anlatılır, bu kadar mı sığ oynanır. N’oldu, ne yaşadın, ne öğrendin de geldin? Neydi bu şimdi diye soruyorum kendime ve verdiğim paraya acıyorum.

..ve diyorum ki,

“Listening loud music stops me from thinking”. Chungking Express – Wong Kar-Wai