Tam bir şizoid kişilik bölünmesi yaşıyor bu şarkı. Tam 2 dakika 32 saniye sonra yani neredeyse ikinci yarısında tamamen bambaşka bir parça oluyor apayrı bir kişiliğe bölünüyor. İlk yarıda ne kadar naif, easygoing gidiyorsa ikinci yarıda o derece sertleşiyor, kendini kaybediyor yer yer ilk yarıyı anımsatan tınılarla ama yetmiyor bu tınılar çok çok uzaklardan geliyor, kendini ele geçirmiş o yeni kimlikten kurtulamıyor, gittikçe daha da kızıyor, sonuna doğru zıvanadan çıkıyor adeta. Öyle de bitiyor, dönemiyor özüne, o ilk orijinal hali olamıyor bir türlü.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder